NEEDE- Vandaag vieren ze hun 65-jarig huwelijksfeest. “Wat kun je daar nou over vertellen?”, vragen Jan (85) en Hennie (83) van Binsbergen-Voortman zich af. Bij een kop thee en een speculaasje komen de verhalen vanzelf. Over dochter Tiny: “Ze is onze oudste én de jongste.” En over de mooie tijd aan de Needse Bergstraat. Met ‘opoe en opa’ Trachter als zorgzame buren. “Wij waren heel jong, zij veel ouder. Ze waren als een opa en oma voor ons”, vertelt Hennie van Binsbergen. Opoe gaf Jan – gevraagd en ongevraagd – advies als hij zijn moestuin bewerkte. “Dat deed ze zo aardig. Zonder je het gevoel te geven dat je verkeerd bezig was”, aldus de geroutineerde tuinier. Met plezier ook kijkt hij terug op zijn baan als privéchauffeur én tuinman op landgoed ’t Stroot. Mét een dienstwoning in het bos. Schitterende reizen maakte Jan van Binsbergen met de familie van Heek. Hij reed ze naar Noorwegen, Engeland, Oostenrijk. Geregeld was hij een maand van huis. Zijn vrouw gunde hem dat van harte. “Maar ik was dan wel alleen thuis. Onze dochter woonde al op zichzelf. Toen Jan weer eens op reis moest zei ik ‘en nu kopen we éérst een hond!’. Bij zijn thuiskomst was de hond zindelijk.” Na het overlijden van mevrouw van Heek zat zijn baan erop. Het echtpaar keerde terug naar Neede. Ernstige hartklachten maakten Jan van Binsbergen echter vóór zijn zestigste arbeidsongeschikt. De ervaren chauffeur kon zich echter nuttig maken met het brengen en halen van leerlingen van de Diekmaatschool. “Prachtig vond ik het om deze kinderen in de taxibus te hebben.” Ook voor Hennie van Binsbergen brak een nieuwe episode aan toen ze op EHBO-les ging. Ze sloot zich aan als vrijwilliger bij het Rode Kruis en volgde cursus op cursus. En werd tenslotte ambulanceverpleegster. Ging de pieper af, dan was het rennen. “Ook als het tijd was om te koken. ‘Jan’, zei ik dan, ‘zorg jij voor het eten? Ik moet nú weg’.” Haar man redde zich prima. Hij probeerde zelfs nieuwe recepten uit, met het kookboek bij de hand. “Ook al werd het diep in de nacht, altijd mocht ik Jan wekken om mijn verhaal kwijt te kunnen.” Dat ze elkaar vrij lieten is volgens haar de sleutel van hun huwelijksgeluk. “Maar we wisten altijd van elkaar waar we waren”, zegt haar man. Het briljanten paar heeft drie kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen. “Net als Tiny staan ze altijd voor ons klaar.” Zes jaar geleden zijn ze in De Valkhof gaan wonen. Op de begane grond. “We hebben een flat met een tuintje. Voor Jan”, lacht de bruid. Een tevreden stel, dat hoopt samen nog wat tijd te krijgen. “Ach, wie’j knooit heanig vedan”, besluit de bruidegom.
...een bijzonder gevoel voor de juiste woorden