HAAKSBERGEN- De laagstaande zon schijnt tussen de bomen door als dertien wandelaars deze dinsdagavond beginnen aan hun tocht door Het Lankheet. Begeleiders Henk Spanjaard en Rianne Maas gaan voorop. De rest volgt, al kletsend. Allemaal mensen met een beperking, in de breedste zin van het woord vertelt Miranda Beusink. Zij is één van de vier Haaksbergse buurtsportcoaches. Juist voor mensen met een beperking ligt een sociaal isolement op de loer. Overgewicht, trombosebenen, diabetes, slechtziendheid, een verstandelijke of psychische beperking, een verslavingsachtergrond. “Iedereen kan meedoen”, aldus Beusink. Deze wandelgroep is ruim een jaar geleden ontstaan vanuit de tak Meedoen van het project Buurtsportcoach. Doel is om mensen in beweging te krijgen die dat om één of andere reden zelf niet lukt. Sporten dus, naar vermogen. Maar ook het meehelpen als vrijwilliger bij een plaatselijke sportclub of als maatje voor iemand die individueel wil sporten valt binnen het kader. Vrijwilliger vanaf het begin is Henk Spanjaard. Hij is werkloos en besteedt veel tijd aan de verzorging van zijn vrouw die herstelt van een hersenbloeding. “De Buurtsportcoach kwam eigenlijk bij ons thuis om mogelijkheden voor mijn vrouw te bekijken. Zo kwam ook mijn situatie ter sprake. Ik zat bijna alleen maar thuis en dat was niet goed voor me. Miranda vroeg me of ik het leuk vond een wandelgroepje te begeleiden. Dat doe ik nu iets meer dan een jaar. Het geeft me zo veel voldoening!” Uitgangspunt is dat de deelnemers doorstromen naar een reguliere sportvereniging. Bij DIO waren de wandelaars-met-een-beperking welkom bij de wekelijkse donderdagochtendwandeling. Qua tempo en afstand paste dat echter niet bij hen. Een oproep in DIO’s clubblad leverde Henk Spanjaard wel versterking op van Rianne Maas, een doorgewinterde wandelliefhebber. “Nu zouden we twee groepen kunnen maken, ingedeeld op tempo”, vertelt ze. “Zodat we nog beter rekening kunnen houden met alle individuele achtergronden”, vult Beusink aan. De weggetjes in Het Lankheet, Spanjaard kent ze op zijn duimpje. “Wat willen jullie?”, probeert hij te overleggen. “Hier rechtsaf, terug naar de parkeerplaats? Of over dat smalle bospaadje? Maar dat is verder.” De groep kiest unaniem voor het laatste. “Prachtig die heide”, zegt natuurliefhebber Ronald die sinds kort in Haaksbergen woont. Een flyer van de plaatselijke Avondvierdaagse was voor hem aanleiding de Buurtsportcoach te mailen. Voor hem meteen een mooie kans om anderen én zijn nieuwe woonplaats te leren kennen. “Ik heb me aangemeld voor de vierdaagse, maar dat vond ik heel massaal met al die kinderen. Toen ik bij het startpunt kwam wilde het liefst weer omkeren. Maar de Buurtsportcoach stond me op te wachten. Achteraf ben ik blij dat ik heb meegedaan. Anders had ik deze wandelgroep ook gemist.” Marcel heeft diabetes. “Ik ben hier voor mijn conditie én voor de gezelligheid. Sinds ik wandel voel ik me stukken beter!”, vertelt hij. “Voor sommigen is de drempel om met een groep mee te gaan verschrikkelijk hoog”, weet Spanjaard. “In het begin hebben we mensen van huis opgehaald. Nu komen zij op eigen houtje. Iedereen hoort erbij, praat met elkaar en houdt rekening met elkaar. Sommigen doen nu ook andere dingen samen.” Naast mensen met een beperking wandelt hij elke dinsdagmiddag met een groep senioren. “Van zeg maar tussen de zestig en tachtig jaar. Een heel hecht en gezellig stel. Soms pakken we de auto om eens in een andere omgeving te lopen.” Ook qua kosten is meedoen laagdrempelig. “In onze wandelgroepen zitten mensen met een smalle beurs. Maar Henk doet dit vrijwillig. En VV Haaksbergen stelt zijn kantine beschikbaar. Je betaalt alleen je eigen drankje na afloop”, legt de buurtsportcoach uit. “Beide groepen hebben ruimte voor meer deelnemers. Laat mensen mij maar bellen of mailen”, nodigt Miranda Beusink uit. Dat kan via 053-572 25 52 of m.beusink@smd-eh.nl.